30 ημέρες με Mitsubishi Colt 1.3
Όμορφο την ημέρα, αλλά ακόμα καλύτερο την νύχτα το ταμπλό του Colt, που, χάρη στον περίεργο φωτισμό του, δίνει μια ευχάριστη αίσθηση στο χώρο της καμπίνας. Μοναδικό «μείον», η οθόνη στο κέντρο του, που με το φως της ημέρας είναι σχεδόν αδύνατο να τη διαβάσεις.
Το πρώτο σχόλιο, με το που μπήκαμε στο Colt, ήταν «επιτέλους, μπορώ να απλώσω την... προίκα μου». Κινητό, κλειδιά, τσιγάρα, καφές κ.ά. βρήκαν όλα τη θέση τους στις πολλές θήκες του εσωτερικού.
Για 30 ημέρες το Mitsubishi Colt έζησε κοντά μας σχεδόν τα πάντα (ή τα πάνδεινα...) και δε διαμαρτυρήθηκε ούτε στιγμή.
TAΞIΔIA, καθημερινές μετακινήσεις στην πόλη, μέχρι και αποστολές σε αγώνες εμπλούτισαν το «βιογραφικό» του μικρού Mitsubishi. Αυτά μεταφράστηκαν σε 3.122 χλμ. στο χιλιομετρητή του, ο οποίος είχε αρχίσει να μετρά από τα 12.612 στο «καλώς όρισες» και έφτασε στα 15.737 χλμ. την ημέρα του αποχωρισμού. ¶σχημη μέρα, το δίχως άλλο, αυτή η τελευταία, αφού τελικά θα μας λείψει το Colt, κάτι που σίγουρα δεν αναμέναμε την ημέρα της «ανάθεσης του έργου». Τότε, οι πρώτες σκέψεις ήταν κάπως αρνητικές, αφού το πρόγραμμα του μήνα που ακολουθούσε ήταν αρκετά βεβαρυμένο και το άκουσμα του ονόματος Colt δεν έμοιαζε να απαντά στο πολύπλοκο ερώτημα που στοιχειοθετούσαν οι δοκιμασίες του Μαΐου. Είναι, όμως, τέτοια η πολυχρηστικότητά του, που, σε συνδυασμό με την αξιοπιστία που επέδειξε στο εν λόγω διάστημα, τελικά όχι μόνο απάντησε στο παραπάνω ερώτημα, αλλά μας βοήθησε κιόλας. Όπως θα δείτε κι εσείς, η ατζέντα του Colt είχε «ραντεβού» που δύσκολα θα συναντήσει αυτοκίνητο αντίστοιχης κατηγορίας σε όλη του τη ζωή. Το μόνο που χρειάστηκε σε αυτές τις 30 ημέρες ήταν βενζίνη, και αυτή σε πολύ λογικές δόσεις, αφού τα 10,1 λίτρα/100 χλμ. ήταν σχετικά λίγα, δεδομένων των συνθηκών._ Κ. Φ.
1.000+ χλμ.
«Θα πάτε στις Σέρρες με το Colt το long term...» «OΚ! Κανένα πρόβλημα, αν και μάλλον θα αργήσουμε λίγο», σκεφτήκαμε στην αρχή, αφού το σουπερμίνι της Mitsubishi σίγουρα δεν ενδείκνυται για μεγάλα ταξίδια, όπως και κανένα αυτοκίνητο πόλης, άλλωστε.
Τα χιλιόμετρα περνούσαν και η γνώμη μας άλλαζε συνεχώς. Στα Καμένα Βούρλα κιόλας, νιώσαμε πιο «δεμένοι» με το αυτοκίνητο, αφού και άνετο ήταν, αλλά και ο κινητήρας του συνέβαλε στην αξιοπρεπή μεταφορά μας! Μεγάλο πλεονέκτημά του, το ξεκούραστο κιβώτιο, αλλά και τα καλά φρένα του (61 μ. στη Θήβα). Επίσης, εντύπωση μας έκανε η πολύ καλή κάλυψη που είχαμε από τις ακτίνες του ήλιου, οι οποίες, δυστυχώς, ήταν σε στάση «ανακριτή» απέναντί μας -ειδικά στο γυρισμό-, κάτι που οφειλόταν στο καλό «ντεγκραντέ» που βρίσκεται στο πάνω μέρος του παρμπρίζ. Μοναδικό μεμπτό σημείο, ο αυξημένος θόρυβος, στοιχείο μας συνόδευε καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού (5η με 140 χλμ./ώρα: 78 dBA) μέσα στην κατά τ’ άλλα άνετη καμπίνα του αυτοκινήτου. Σε ό,τι αφορά τον τομέα της κατανάλωσης, τα περίπου 11 λίτρα/100 χλμ. που είδαμε ως μέσο όρο δεν αποτελούν αντιπροσωπευτική τιμή του αυτοκινήτου, αλλά μην ξεχνάτε ότι είχαμε μπροστά μας πάνω από 1.000 χλμ. να διανύσουμε..._ Μ. Σαλ.